-
1 świecić
świecić (-cę) słońce, księżyc scheinen; lampa, latarnia leuchten, scheinen;dom świecił pustkami das Haus war leer und verlassen;półki świecą pustkami die (Waren)Regale sind völlig leer;świecić przykładem mit gutem Beispiel vorangehen;świecić się twarz, oczy glänzen; światło brennen;w jednym oknie jeszcze się świeciło (światło) in einem Fenster brannte noch (das) Licht;dlaczego w kuchni się świeci (światło)? wieso brennt in der Küche das Licht?